پاسی از شب گذشته ست و سنتور می نوازم

 که می آیی, بعد از یک ماه

با این پیام می آیی:

چقدر زندگی دیر به ما می آموزد که هیچکس شبیه حرفهایش نیست!

نقضش میکنم...

 یا من هنوز نیاموخته ام یا تو شبیه حرفهایت هستی!





ترش نوشت: عجبا,تمام امروزم به یادت گدشته بود !