خواب
ای کاش که جای آرمیدن بودی ... این ره دور را رسیدن بودی
+ نوشته شده در جمعه چهارم شهریور ۱۳۹۰ ساعت توسط دامن پري
|
لــــــواشــــــك
کو کریمی که ز بزم طربش غمزده ای / جرعه ای درکشد و رفع خماری بکند
لواشک دل ٍ من است كه به گاه ِ تنهايي ترش است ترش ِ ترش, به گاه ِ دلتنگي شور و به گاه ِ سرخوشي مَلَس!